It will take 5 Seconds to Subscribe Us

အခ်ိန္ကိုမေစာင့္ပါနဲ ့....

> အခ်ိန္ကို
> မေစာင့္ပါနဲ႔......a href="http://www.99sanay.com/2012/02/blog-post_27.html%3E">http://www.99sanay.com/2012/02/blog-post_27.html>;
>
> ေစာင့္တယ္ဆိုတာ ဝမ္းနည္းပူေဆြးျခင္းတစ္မ်ဳိး၊ ေနာင္တတစ္မ်ဳိးျဖစ္တယ္။
> အဲဒီဝမ္းနည္းပူေဆြးျခင္းကို
> ဘာနဲ႔မွ ကုသလို႔မရပါဘူး။ ကုသလို႔မရတဲ့ဘဝက အသစ္တဖန္ျပန္ျဖစ္လို႔လည္း မရပါဘူး..
> အေၾကာင္းက ဘဝမွာလည္း ဒိတ္လြန္ေန႔စဲြေတြ ရွိလို႔ပါပဲ။
>
> (၁) မိဘကိုျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ အခ်ိန္ကိုမေစာင့္ပါနဲ႔...
>
> လူေတြကေျပာတယ္။ ငါခ်မ္းသာတဲ့တစ္ေန႔ ငါ့မိဘေတြကို ပိုက္ဆံေတြပံုေပးပစ္မယ္။
> ပိုက္ဆံပံုေပၚထိုင္ၿပီး သူတို႔ဝယ္ခ်င္တာဝယ္၊ စားခ်င္တာ စားပါေစ။
> ငါအခ်ိန္ရွိတဲ့တစ္ေန႔ ငါ့မိဘကိုေခၚၿပီး ကမာၻပတ္ပစ္မယ္။ သူတို႔အသက္ရွင္တုန္း
> တဝႀကီးေပးေပ်ာ္လိုက္မယ္။
>
> ပိုက္ဆံခ်မ္းသာမယ့္အခ်ိန္ထိ ေစာင့္ရရင္ သင့္မိဘရဲ႕သြားေတြက
> အစားဝါးႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အခ်ိန္ရွိမယ့္အခ်ိန္ထိ ေစာင့္ရရင္ သင့္မိဘေတြ
> လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဟိုဟာျဖစ္၊ ဒီဟာျဖစ္ဖို႔
> အခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနတဲ့ သားသမီးေတြေၾကာင့္ ဒိတ္လြန္သြားတဲ့
> မိဘေတြလည္းရွိၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အေဖအေမကို ဂရုစိုက္ဖို႔ဆိုတာ
> မခက္ခဲပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕
> ေန႔စဥ္အခ်ိန္ေလးမွာ ဖုန္းေလးတစ္ခ်က္၊ ေႏြးေထြးတဲ့စကားေလးတစ္ခြန္း၊
> အျပဳစုေလးတစ္ခုက သူတို႔ရင္ကို ၾကည္ႏူးမႈေတြနဲ႔ ဆြတ္စိုေစႏိုင္ပါတယ္။
>
> ဖခင္မ်ားေန႔မွာ အေဖ့အတြက္ ငါးတစ္ေကာင္ဝယ္ၿပီး
> သင္ကိုယ္တိုင္အေရာက္သြားေပးၾကည့္... အေဖက ပါးစပ္ေတာင္မပိတ္ႏိုင္ဘဲ
> ၿပံဳးေပ်ာ္ေနတာကို
> သင္ေတြ႔ရလိမ့္မယ္။ မိခင္မ်ားေန႔မွာ အေမ့အတြက္ အေႏြးထည္တစ္ထည္ဝယ္ၿပီး
> သင္ကိုယ္တိုင္ အေရာက္သြားဝတ္ေပးၾကည့္... အေမရဲ႕မ်က္ႏွာလံုးထဲ
> ၾကည္ႏူးရိပ္ေလးေတြ တဲြခိုေနတာကို သင္ေတြ႔ရလိမ့္မယ္။ မိဘေတြက အလြယ္တကူနဲ႔
> ေရာင့္ရဲတင့္တိမ္တတ္သူေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ရဲ႕ေမတၱာက အႏႈိင္းမဲ့ခဲ့ပါတယ္။
>
> "အိမ္ကို မၾကာခဏျပန္ပါ"
> ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အေပၚထားတဲ့ မိဘေတြရဲ႕
> ေႏြးေထြးတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖစ္တယ္။ သူတို႔ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာက
> ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ဒီလိုလုပ္ဖို႔ (အိမ္ကို မၾကာမၾကာျပန္ဖို႔) မခက္ခဲေစခဲ့ပါဘူး။
>
>
> (၂) မိဘေမတၱာကို တန္ဖိုးထားပါ
>
> သင့္မွာ ဂရုစိုက္၊ ျပဳစုရမယ့္မိဘေတြရွိေသးလို႔ သင္ကံေကာင္းေနပါေသးတယ္။ ဒါကို
> သင္တန္ဖိုးထားတတ္ခဲ့ၿပီလား? မိဘေတြက တျဖည္းျဖည္း အိုမင္းလာခဲ့ၿပီ... ေႏြ၊
> မိုး၊ ေဆာင္း ဥတုဘယ္ႏွခုကို သူတို႔ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္ဦးမလဲ?
> ကိုယ့္ရဲ႕ေရွ႕ဆက္ရက္ေတြကို
> ဝမ္းနည္းပူေဆြးေနာင္တေတြ မက်န္ခဲ့ပါေစနဲ႔။
>
> "တိုင္းျပည္အတြက္ သစၥာရွိႏိုင္သမွ်ရွိပါ။ အိမ္အတြက္ ဂရုစိုက္ႏိုင္သမွ်
> ဂရုစိုက္ပါ"
> "မိဘကိုဂရုစိုက္၊ ျပဳစုဖို႔ အခ်ိန္ကိုမေစာင့္ပါနဲ႔" တဲ့။
> ဂရုစိုက္ျပဳစုတယ္ဆိုတာ ပိုက္ဆံပံုေပးတိုင္း ရႏိုင္တာမဟုတ္ပါဘူး။
> မိဘအိုမင္းသြားၿပီ...
> ပိုက္ဆံေတြေပးေတာ့ သူတို႔ဘာလုပ္ႏိုင္မွာမို႔လဲ? သူတို႔ သိပ္မစားႏိုင္ေတာ့ဘူး၊
> သူတို႔ မဝတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ မိဘကို ဆပ္စရာအေၾကြးေတြ
> ဆပ္ေနတယ္လို႔ ပိုမထင္ျမင္ေစခ်င္ပါဘူး။
>
> တကယ္ေတာ့...
> သူတို႔လိုအပ္ေနတာက သားသမီးေတြနဲ႔ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ေနရဖို႔ပါ။
> သူတို႔လိုအပ္ေနတာက ေႏွးေကြးတဲ့ခႏၶာကိုယ္အတြက္ ေဖးမတဲ့လက္တစ္စံုကိုပါ။
> သူတို႔လိုအပ္ေနတာက ဆာေလာင္တုန္း ခြံေကၽြးတဲ့ထမင္းတစ္လုပ္နဲ႔ ေရတစ္ေပါက္ကိုပါ။
> သူတို႔လိုအပ္ေနတာက အေဖာ္မဲ့အထီးက်န္ခ်ိန္ အေဖာ္ျပဳမယ့္သူတစ္ေယာက္ကိုပါ။
> အေဝးကို ေရာက္ေနတဲ့ သားသမီးေတြ တစ္လတစ္ခါ၊ တစ္ႏွစ္တစ္ခါ.... သူတို႔နဲ႔
> ေပါင္းစည္းေတြ႔ဆံုဖို႔၊ ဖ်ားနာတဲ့အခါ ဂရုစိုက္ေႏြးေထြးတဲ့စကားကို အထပ္ထပ္အခါခါ
> ေျပာဖို႔... ဒါေတြဟာ သူတို႔ရင္ထဲက လိုအင္ေတာင့္တမႈေတြပါ။
>
>
> (၃) မိဘကိုေက်းဇူးတင္ဖို႔ အခ်ိန္ကိုမေစာင့္နဲ႔...
>
> "ေက်းဇူးတင္တယ္" ဆိုတဲ့စကားလံုးကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ေရးတတ္ေပမယ့္ သူထဲကပါဝင္တဲ့
> တကယ့္အဓိပၸာယ္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔မသိခဲ့ၾကဘူး။ အေမ့ဝမ္းဗိုက္ထဲကေန
> ကၽြန္ေတာ္တို႔လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ တခဏ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ဘဝက မိဘတို႔ရဲ႕ေမတၱာ၊
> မိဘတို႔ရဲ႕ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာထဲ ဝကြက္အပ္လိုက္ၿပီျဖစ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို
> သူတို႔ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေကာင္းကင္ႀကီးနဲ႔ ကာမိုးလိုက္ၿပီျဖစ္တယ္။ သူတို႔က
> ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝတဲ့ဘဝ ေပးခ်င္မွေပးႏိုင္လိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္
> သူတို႔ေပးလိုက္တာက လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘဝအတြက္ အစားထိုးလို႔မရတဲ့
> ရွင္သန္ျခင္းေတြျဖစ္တယ္။
>
> မေျပာပေလာက္တဲ့ အရာေလးနဲ႔တင္ မိဘကို ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးသြားေအာင္
> လုပ္ႏိုင္တာဟာလည္း မိဘေက်းဇူးဆပ္တာပါပဲ။ အခုထိ ကၽြန္ေတာ့္အရိုးစဲြမွတ္မိေနတဲ့
> ေၾကာ္ျငာေလးတစ္ခုရွိတယ္။ အဲဒီေၾကာ္ျငာမွာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ေရဇလံုတစ္ခုကို
> မႏိုင္မနင္းမ,ၿပီး အေမ့ေရွ႕မွာ ခ်လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အျပစ္ကင္းတဲ့ပံုစံနဲ႔
> "ေမေမ... ေျခေထာက္ေဆးရေအာင္!"လို႔ သူေျပာတယ္။
>
> ဒီေၾကာ္ျငာက ဒီကေန႔အထိ လူႀကိဳက္မ်ားလို႔ လႊင့္ထုတ္ေနတုန္းပဲ။
> လူႀကိဳက္မ်ားရတဲ့အေၾကာင္းက သရုပ္ေဆာင္ေတြ နာမည္ႀကီးလို႔မဟုတ္ပါဘူး။
> အဲဒီေမတၱာသံေယာဇဥ္က လူေတြရဲ႕ရင္ကို ကိုင္လႈပ္ႏိုင္ခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။
> ဒီေၾကာ္ျငာကိုၾကည့္ၿပီး လူေတြမ်က္ရည္က်ခဲ့ၾကတယ္။ ေကာင္ေလးအတြက္သာမက
> ေကာင္ေလးရင္ထဲကလာတဲ့
> နက္ရိႈင္းတဲ့ေမတၱာနဲ႔ ေက်းဇူးသိတတ္မႈေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။ ဒီလိုကိစၥမ်ဳိးကို
> လူတိုင္းလုပ္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူတုိင္း မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ၾကဘူး။
> "သင္တို႔ရဲ႕ေက်းဇူး ဘယ္မွာလဲ?"လို႔ ကၽြန္ေတာ္စမ္းေမးၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။
>
> စိတ္ပညာမွာ အနက္တစ္ခုဖြင့္ဆိုခဲ့ပါတယ္။ ယခုေခတ္လူေတြရဲ႕ ေျပာဆိုဆက္ဆံမႈေတြမွာ
> အျပဳအမူတစ္မ်ဳိးရွိတယ္။ အဲဒီအျပဳအမူက "ခ်စ္ျခင္းမပါတဲ့ အျပဳအမူ" ျဖစ္တယ္။
> ခ်စ္ျခင္းကိုခုတံုးလုပ္ၿပီး ကိုယ့္အရင္းႏွီးဆံုးလူေတြဆီကေန
> ကိုယ္ရလိုခ်င္တဲ့အရာကို
> အဓမၼရယူတာျဖစ္တယ္။ ခ်စ္ျခင္းကို ဘန္းျပၿပီး ကိုယ့္ရည္ရြယ္ခ်က္
> ၿပီးေျမာက္ေစတာျဖစ္တယ္။
>
> ေက်းဇူးတင္တယ္၊ ေက်းဇူးဆပ္တယ္ဆိုတာကေတာ့ ရင္ထဲကေန လာသင့္တဲ့အရာျဖစ္တယ္။
> စကားပံုတစ္ခုက "ေရတစ္စက္မွ်ေသာေက်းဇူးကို စမ္းေခ်ာင္းတစ္ခုလံုးနဲ႔
> ဆပ္သင့္တယ္"တဲ့။ ကိုယ့္အတြက္ မိဘေတြ၊ မိသားစုေတြေပးဆပ္ခဲ့တာ
> "ေရတစ္စက္"မဟုတ္ပါဘူး။
> သမုဒၵရာႀကီးတစ္စင္း ျဖစ္ပါတယ္။
>
> မိဘေတြ ပင္ပန္းေမာပန္းခ်ိန္ ေရတစ္ခြက္ သင္ေပးကမ္းခဲ့ဖူးသလား?
> မိဘေတြ ႏြမ္းလ်အားေလ်ာ့ခ်ိန္ ႏွစ္သိမ့္စကားတစ္ခြန္း သင္ေျပာခဲ့ဖူးသလား?
> မိဘတို႔ရဲ႕ အိမ္ခန္းကို သင္လွဲက်င္းေပးေပးခဲ့ဖူးသလား?
> ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ ေသြး၊ ေခၽြး၊ အင္အားေတြ သူတို႔သြန္းေလာင္းခ်ိန္မွာ
> သူတို႔ရဲ႕ေမာပန္းႏြမ္းနယ္မႈကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခံစားခဲ့မိဖူးလား?
> တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ေငြေရာင္သမ္းလာတဲ့ ဆံႏြယ္ေတြ၊ တစတစ နက္ရိႈင္းလာတဲ့
> ပါးျပင္ေပၚက အေရးအေၾကာင္းေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ သတိထားခဲ့မိသလား?
>
> မိဘကို ဂရုစိုက္၊ ျပဳစုဖို႔ အခ်ိန္ကိုမေစာင့္ပါနဲ႔။ မိဘကို
> ေက်းဇူးတင္တယ္ဆိုရင္လဲ ရင္ထဲ၊ အသဲထဲကေန လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ေပးဆပ္ပါ။
> အခ်ိန္လြန္မွာ
> ယူႀကံဳးမရတဲ့ ပူေဆြးေနာင္တေတြနဲ႔ ကိုယ့္ကိုမခ်ဳပ္ေႏွာင္ပါေစနဲ႔....
>
>
> မူရင္း---
> http://www.duwenzhang.com/wenzhang/qinqingwenzhang/ganwuqinqing/200...
>
> ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။
> *
> --
> Be Happy,
> Moe Moe.*
>
> --
> ခင္မင္စြာျဖင့္
> ဦးဦး ေမွာ္ဆရာ...ဆိုဒ္မွမွ်ေ၀ပါတယ္....
>