It will take 5 Seconds to Subscribe Us
| 
| 
|
ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ အားေဆးတစ္ခြက္
ကၽြန္ေတာ္ ငယ္စဥ္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို ရံုးတစ္ရံုးက လူတစ္ေယာက္ ေခၚသြားလို႕ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ရန္ကုန္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေနတဲ့ ၿမိဳ႕နဲ႕ အမ်ားႀကီးျခားနားလွပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အဖို႕ ျမင္ျမင္သမွ် အသစ္အဆန္းေတြပါပဲ။ လူေတြအမ်ားႀကီး တိုးေ၀ွ႕သြားေနတဲ့ ေနရာေတြကို ေရာက္ျပန္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ၿမိဳ႕က ဘုရားပြဲေတာင္ ဒါေလာက္မစည္ဘူးလို႕ ေတြးမိပါေသးတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္မိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က သူသြားစရာလာစရာရွိတဲ့ ေနရာေတြကို ေနာက္ကတေကာက္ေကာက္လိုက္ရပါတယ္။ မွတ္မိတဲ့ေနရာရွိသလို မမွတ္မိတဲ့ေနရာလဲ ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕သြားတဲ့အခ်ိန္က မိုးရာသီျဖစ္လို႕ မိုးထဲေရထဲသြားရတာ စိုစိုစိစိနဲ႕ အဆင္မေျပ ဘူး။ ရန္ကင္းဘက္ကို ကိစၥတစ္ခုနဲ႕သြားၿပီး ဘတ္စကားမွတ္တိုင္ကို ျပန္လာခဲ့ေတာ့ မိုးကလဲ အရမ္းရြာေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္စီးလာတဲ့ ဖိနပ္တစ္ဖက္က မိုးေရေၾကာင့္သည္းႀကိဳး ျပဳတ္ထြက္ သြားရတယ္။ ရွက္လိုက္တာဗ်ာ။ ဖိနပ္အျပတ္ကို လက္ကကိုင္ရင္း ဘတ္စကားစီးခဲ့ရတာ ယေန႕တိုင္ မေမ့ႏိုင္ပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ထဲကို ေရာက္သြားတယ္။ ဆရာႀကီး ဦးဆန္းထြန္း(မန္းတကၠသိုလ္) ရဲ႕ အိမ္ကိုပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခၚသြားတဲ့သူက ဆရာႀကီးရဲ႕ တပည့္ေလ။ ရန္ကုန္ေရာက္ခိုက္ သြားကန္ေတာ့တာပါ။
ကၽြန္ေတာ္တို႕ေရာက္သြားေတာ့ ဆရာႀကီးက ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ထိုင္ၿပီးစားပြဲနိမ့္ေလးနဲ႕ စာေရးေန ပါတယ္။ ဆရာႀကီးရဲ႕ ပတ္လည္မွာေတာ့ စာအုပ္ေတြ ျပန္႕က်ဲေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ျမင္ေတာ့ ဆရာႀကီးက စာေရးတာကို ရပ္လိုက္ပါတယ္။
“ၾကည့္သာ ထုိင္ၾကေတာ့ကြာ”
ကၽြန္ေတာ္တို႕က ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာပဲ ထိုင္လိုက္ၾကပါတယ္။ ပါလာတဲ့ မုန္႕ေတြနဲ႕ ပုဆိုးကို ဆရာႀကီး ေရွ႕မွာခ်ၿပီး ကန္ေတာ့လိုက္ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႕ ႏိုင္ငံေက်ာ္ စာေရးဆရာႀကီးတစ္ေယာက္ ကို ပထမဆံုးျမင္ေတြ႕ဖူးတာျဖစ္ပါတယ္။ ကန္ေတာ့ၿပီးေတာ့ ဆရာႀကီးက ဆုေတြေပးတယ္။ ဆရာႀကီးက ဆုေပးၿပီးေတာ့ ေျပာတဲ့စကားကို ယေန႕တိုင္ ျပန္လည္ၾကားေယာင္မိပါတယ္။
“မင္းတို႕ကို ဆရာတစ္ခုေျပာခ်င္တယ္”
“ေျပာပါဆရာႀကီး”
“လူ႕ေလာက မွာ ေနရတဲ့အခိုက္မွာ သြားလိုမက်င့္နဲ႕ လွ်ာလိုက်င့္ေစခ်င္တယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်...ဘယ္လိုေၾကာင့္ပါလဲခင္ဗ်ာ”
“ဒီအေၾကာင္းကို ဆရာ အခုလထုတ္ ကလ်ာမဂၢဇင္းမွာ အေသးစိတ္ေရးထားတာ ရွိတယ္။ မင္းတို႕ ရွာၿပီးဖတ္ၾကည့္ေပါ့”
“ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်...”
“ဒီလိုကြ...လူေတြဟာ လုပ္ပိုင္ခြင့္တို႕၊ ၾသဇာအာဏာတို႕ ရွိတဲ့အခါမွာ ခက္ထန္ၾကတယ္။ မာေၾကာၾကတယ္။ လက္ေအာက္ငယ္သားကို မတူမတန္သလိုဆက္ဆံၾကတယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့ သြားနဲ႕တူတာေပါ့ကြာ။ သြားဆိုတာ ေမြးေမြးခ်င္းပါလာတာ မဟုတ္ဘူး။ အခ်ိန္တန္ေတာ့မွ ေပါက္လာတာ။ ေနာက္ ျပန္ၿပီး က်ိဳးတယ္။ ပ်က္စီးတယ္။ ျပန္ေပါက္တယ္။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ သက္တမ္းေစ့လို႕ေသရင္ သြားပါတဲ့သူထက္ သြားေတြ ပ်က္စီးၿပီး ေသၾကရတာ မင္းတို႕ သိမွာပါ”
“မွန္ပါတယ္ ဆရာႀကီး”
“မာေၾကာျခင္းဟာ တာရွည္မခံဘူးကြ။ လွ်ာကိုၾကည့္စမ္း။ ေပ်ာ့ေျပာင္းတယ္။ လိုအပ္ရင္ ေခါက္လို႕ ေကြးလို႕ရတယ္။ ေမြးကတည္းက ပါလာတဲ့ လွ်ာဟာ ေသတဲ့အထိ ပါတယ္မဟုတ္လား”
“ဟုတ္ပါတယ္ ဆရာႀကီး”
“ေအး...အဲဒါေၾကာင့္ လူ႕ဘ၀ ျဖတ္သန္းေနရတဲ့အခ်ိန္အတြင္းမွာ တစ္ဖက္သားကို မာမာေၾကာေၾကာ ခက္ခက္ထန္ထန္ဆက္ဆံတတ္တဲ့သူေတြဟာ သြားနဲ႕တူတယ္။ သူ႕မွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့အခ်ိန္၊ ၾသဇာ အာဏာရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ လက္ေအာက္ငယ္သားေတြဟာ မတတ္သာလို႕သာ ေခါင္းငံု႕ခံေနေပမယ့္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကုန္ဆံုးသြားတဲ့အခ်ိန္၊ ၾသဇာအာဏာမရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ လွည့္ေတာင္ၾကည့္မွာမဟုတ္ဘူး။ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိတံုး၊ ၾသဇာအာဏာရွိတံုးက ကပ္ဖားရပ္ဖား ဆက္ဆံေနတဲ့သူေတြက အနားေတာင္ ကပ္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ အေ၀းကျမင္ရင္ ေကြ႕ေရွာင္သြားလိမ့္မယ္”
“ဟုတ္ကဲ့....ဆရာႀကီးေျပာတာ လက္ခံပါတယ္”
“လူဆိုတာ ခ်မ္းသာလဲ အစဥ္မဟုတ္ဘူး။ ဆင္းရဲလည္း အပင္မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ စကားရွိတယ္ မဟုတ္လား။ ေငြေၾကးဥစၥေပါမ်ားတဲ့သူေတြဟာ ေမာက္မာတတ္ၾကတယ္။ သူပိုင္တဲ့ေငြေၾကးနဲ႕ အရာရာကို ဖန္တီးလို႕ရတယ္လို႕ ယူဆထားၾကတယ္။ ဆင္းရဲတဲ့သူေတြဟာလည္း တစ္သက္လံုး ဆင္းဆင္းရဲ႕ရဲနဲ႕ ေနၾကရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ လူ႕ေလာကမွာ ငယ္ရြယ္စဥ္က ဆင္းရဲႏြမ္းပါးခဲ့ေပမယ့္ ကြယ္လြန္ခ်ိန္မွာ သားသမီး၊ ေျမးျမစ္ေတြအတြက္ အေမြအႏွစ္ေတြ ခ်န္သြားႏိုင္တဲ့သူေတြရွိပါတယ္”
“ကၽြန္ေတာ့္တို႕ ပတ္၀န္းက်င္ကို ေလ့လာၾကည့္ရင္ သိသာပါတယ္ ဆရာႀကီး”
“ေအး...ဒါ့ေၾကာင့္ မင္းတို႕ကို ဆရာႀကီးေျပာခ်င္တာက သြားလို မမာပါနဲ႕။ မေသခင္ အထီးက်န္လိမ့္မယ္။ လွ်ာလို သိမ္ေမြ႕ ညင္သာမႈရွိပါ။ မေသခင္ စိတ္ခ်မ္းသာမႈရမယ္”
“လိုက္နာ မွတ္သားပါမယ္ ဆရာႀကီး”
“ေကာင္းၿပီ...သြားလို မက်င့္နဲ႕ လွ်ာလို က်င့္ပါလို႕ တိုက္တြန္းလိုပါတယ္”
ကၽြန္ေတာ့္အဖို႕ ထိုေန႕သည္ အလြန္တန္ဖိုးရွိေသာ ေန႕ရက္တစ္ရက္ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္ ကၽြန္ေတာ့္ကို လူေပ်ာ့လူညံ့ဟု ထင္ေနသူမ်ားအေနျဖင့္ လူေပ်ာ့လူညံ့ အထင္ခံရျခင္း၏ ေနာက္ကြယ္မွ ေအာင္ျမင္မႈမ်ားကို သိရလွ်င္ အံ့ၾသေနမည္ထင္ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္ ဖတ္ဖူးၾကာဖူးေသာ ဘီလ္ဂိတ္၏ စကားတစ္ခြန္းကို ျပန္လည္ ၾကားေယာင္ေနမိပါသည္။
“ေလာကမွာ ဆင္းဆင္းရဲရဲနဲ႕ ေမြးဖြားလာတာ မင္းရဲ႕အျပစ္မဟုတ္ဘူး။ ဆင္းဆင္းရဲရဲနဲ႕ ေသဆံုးခဲ့ရင္ ေတာ့ မင္းရဲ႕အျပစ္ပဲ”
ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာ၊ ခ်မ္းသာၾကပါေစ....
ေက်ာ္သိုက္
(၁၁-၁၁-၂၀၁၂)(၁၈း၅၀)နာရီ
No comments:
Post a Comment