Running Text Style

အားလံုးမဂၤလာပါ ခုလိုလာလည္တဲ့အတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ Lawm hih bang aa hong hawh thei nai caing aa lung dam mah mah ei
May God Blessed You All
There Is Power
In The Name Of Jesus
Everything Changed

Friday, 10 February 2012

It will take 5 Seconds to Subscribe Us
Pulpit rock Pulpit rock

kyagee13

သူေပးခဲ႕တဲ႕ ကၽြန္ေတာ္႔ အတြက္ ဗယ္လင္တုိင္း လက္ေဆာင္။

သူေပးခဲ႕တဲ႕  ကၽြန္ေတာ္႔ အတြက္ ဗယ္လင္တုိင္း လက္ေဆာင္။                 


         ဟုတ္တယ္.....။
         အလင္းႏွစ္ေတြနဲ႕ အတူ အေႏြးဓါတ္ေတြ   အားလုံးကုိ ျဖတ္အရုိက္ ခံရတဲ႕  အဲ႕ဒီ႕ည........
ခြန္းအားေတြ လမ္းခင္းေပးၿပီး တေန႕တာ အခ်ိန္ေတြ    အားလုံးကုိ ထုပ္ပုိး သိမ္းဆည္းၿပီး အိမ္အျပန္ ညမွာ....ထူးထူးျခားျခား စီးေနက်      ၿမိဳ႕ပါတ္ရထားႀကီးက  လမ္းတစ္၀က္မွာတင္  ျပင္ဆင္ခ်က္ တစ္ခုကုိ အတည္ျပဳတယ္.....
သူ႕ ေဂါင္းကုိျဖဳတ္ၿပီး  ပါးစပ္ေပါက္နဲ႕ မစင္တြင္းမွာ ေျပာင္းျပန္လွဲ႕တယ္ေလ...........
                    ခရီးတစ္ခုကုိ အနားေပးထားတဲ႕ အဲ႕ဒီ႕မိနစ္အေသ ေတြၾကားမွာ  ျခင္ေတြနဲ႕ အတူ ေရာက္တတ္ရာရာ စကားေတြ လက္စုံဖြဲ႕  လုိ႕ အတူတူ ေျပာရင္း "မဂၤလာဒုံ
" ဘူတာ ပလက္ေဖာင္းေပၚ ကၽြန္ေတာ္႔ ႔႔  ဆႏၵေတြျပန္႕က်ဲလုိ႕ေနပါတယ္.....
သိပ္ေတာ႕လဲ မၾကာပါဘူး........
             ရထားဥၾသ သံ သဲ႕သဲ႕ကုိ အေျခခံၿပီး  ပုံသ႑န္မွားေနတဲ႕ မၾကာေသးမွီ က....... ကၽြန္ေတာ္ စြန္႕ျပစ္ခဲ႕တဲ႕  ရထားတြဲႀကီးက တေရြ႕ေရြ႕နဲ႕ေနရာေဟာင္းက ဖယ္ခြာသြားတယ္ေလ.........
 အသစ္အသစ္ေတြ အတြက္ အေဟာင္းေတြက  သူတုိ႕ရဲ႕ပုံျပေတြကေန....အသြင္ေျပာင္း ဆန္းသစ္တဲ႕ ပုံရိပ္ေတြ ျဖစ္ဖုိ႕   ေျပာင္းလဲ   ေပးရတာ ေလာကရဲ႕ ဓမၼတာပါဘဲ..............
                            ခရီးစဥ္ သစ္မလုိနဲ႕ ေဟာင္းေနတဲ႕ အိမ္အျပန္ ခရီးကုိ ရထားေနာက္တစ္စင္းေပၚ ေျပာင္းတင္ဖုိ႕ ကၽြန္ေတာ္ စႀကၤန္
ပလက္ေဖာင္းေပၚကေန ျမင္ေနရတဲ႕    ၀ါက်င္က်င္ မ်က္လုံးတစ္ခုကို မ်ဥ္းၿမိဳင္း တစ္ေလွ်ာက္ကေန....လပ္ယပ္ေခၚရင္း......
လက္ကနာရီမွာ မိနစ္လက္တံက (၈) ဂဏန္းေပၚ နည္းနည္းေတာင္ အရိပ္စြန္းေနၿပီ.....ဆုိတာကုိ ျပလုိ႕ေနခဲ႕ပါတယ္...။
                            ျပင္ဆင္ခြင္႕မရတဲ႕ ေဖေဖၚ၀ါရီလရဲ႕  ရုိးမယ္ဖြဲ႕ အေအးဓါတ္ေတြ ၾကားကေန မလုံတလုံ အေႏြးဓါတ္ေလးကုိ ၿခဳံလုိ႕  ငုိသံေတြ မႀကံဳဖုိ႕ကုိ  အျပင္းအထန္အပတ္တကုတ္ အားထုတ္ရင္း  ႀကိဳးစားေနဆဲ ဘ၀ထဲက အမွတ္မထားမိတဲ႕   အဲ႕ဒီ႕ည.   ..... ေန႕စြဲက.......(13.2.2008)
                

                    ခံစားမွဳ႕ေတြ အားလုံး.......ရိဳက္ခတ္ထင္က်န္မွဳ႕ေတြ အားလုံးရဲ႕ မညွာမတာ ထုိးႏွက္မွဳ႕ ဒဏ္ေတြကုိ အားတင္းၿပီး
ညင္းဆန္ရင္း  ကၽြန္ေတာ္႕ အိမ္ေရွ႕က ေျမ၀ါလမ္းေလးေပၚ.........  လူမသိေအာင္ ကၽြန္ေတာ္႔ ရဲ႕ ႔ ခါးသီးမွဳ႕ေတြကုိခဏ ခ်ထားခဲ႕ ပါတယ္....
                      
မထားခဲ႕လုိ႕လဲ မျဖစ္ဘူးေလ.....ကၽြန္ေတာ္ေနတဲ႕ အမ်ားအသတ္မွတ္ခံ အိမ္ေပၚမွာ....ကၽြန္ေတာ္ ဖန္းတီးထားတဲ႕ ဘ၀တစ္ခုက ရိွေနတယ္.........
                       လင္ေယာက်ာၤး ျပန္အလာကုိ ေမွ်ာ္လင္႕ေနတဲ႕   မ်က္၀န္းတစ္စုံရယ္.........
                       အေဖ႕ လက္ထဲက မုန္႕ထုပ္ကုိ အာသာငမ္းငမ္း တပ္မက္ေနတဲ႕ လူမမယ္ ကေလးေလး(၂ ေယာက္ရယ္)......
   နားလည္မွဳ႕ လုံး၀ကင္းမဲ႕တဲ႕  ေသျခင္းတရားနဲ႕ မဟာမိတ္လုပ္ထားတဲ႕
 "ေရာဂါဆုိး..." ႀကီးရယ္.......ရိွေနတယ္
                       သူ႕ရဲ႕ ျပစ္မွတ္ကေတာ႕  တျခားလူ မဟုတ္ပါဘူး......ကၽြန္ေတာ္ ဆုိတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္႔ ရဲ႕ အခ်စ္ဆုံး ဇနီးသည္ ကုိေပါ႕....
သူလုိခ်င္တာ ကၽြန္ေတာ္႔  မ်က္ရည္ေတြ   ကုိေလ......
ထုိးႏွက္ခ်က္ ျပင္းလြန္းတဲ႕ ဒီေရာဂါက..(S.L.E) ဆုိတဲ႕  အမည္ႀကီးကုိ တပ္လုိ႕ လြန္ခဲ႕တဲ႕ (၃) ႏွစ္ကစလုိ႕ကၽြန္ေတာ္ တုိ႔  ရဲ႕ ပုိင္ဆုိင္မွဳ႕၊
ကၽြန္ေတာ္ တုိ႕ရဲ႕ ေပွ်ာ္ရႊင္တဲ႕ မိသားစု အနာဂါတ္၊ တုိးတက္တဲ႕ စီးပြားေရး၊ကေလးေတြရဲ႕
 "အေမလုိ႕" ေရရွည္ေခၚႏုိင္ခြင္႕ေတြကုိ
ဖ်က္ဆီး ၿခိမ္းေျခာက္ေနခဲ႕ပါတယ္ .......
                   ကၽြန္ေတာ္ ဖိနပ္ ခၽြတ္ေလးကေန  အိမ္ရဲ႕ အတြင္းပုိင္းကုိ     က်ဴးေက်ာ္မိတဲ႕   အခ်ိန္မွာ  ကၽြန္ေတာ္ပထမဦးဆုံး ျမင္လုိက္ရ တာက  အရင္ေန႕ ေတြကနဲ႕ မတူတဲ႕     က်န္းမာေရးကုိ လက္၀ယ္ပုိင္ထားတဲ႕  အေမာေဖာက္ေနတဲ႕ ဇနီးရဲ႕ ပုံစံ.......အျပင္းအထန္ အသက္ရွဳသြင္းေနရင္းနဲ႕  ခပ္ယဲ႕ယဲ႕ေလး လင္ေယာက်ာၤး အတြက္ ၿပံဳးျပလုိက္တဲ႕ ခရီးဦးႀကိဳ အၿပံဳးကုိေတာ႕ကၽြန္ေတာ္႔ တစ္ကယ္ အသိအမွတ္မျပဳဘဲ မေနႏုိင္ပါဘူး........
                   ထၼင္းခ်ဳိမ္႕ေလး အသာခ်ရင္း ပူပန္တဲ႕ စုိးရိမ္မွဳ႕ ေတြနဲ႕ သူ႕နေဘးနား ၀င္ထုိင္ၿပီး  သူ႕လက္ေကာက္၀တ္ ေသြးခုန္းႏွဳန္းကုိ စမ္းၾကည္႕ေတာ႕  တစ္မိနစ္ကုိ  အႀကိမ္ေရ...၁၁၀..........
                  "" ရင္ထဲမွာ ထိတ္ခနဲဘဲ.......ေက်ာက္ကပ္ပ်က္  ဆက္ႏြယ္္  ႏွလုံးေရာဂါ ေ၀ဒနာရွင္ တစ္ေယာက္မွာ ဒီေလာက္ႏွလုံး ခုန္သံ မရိွသင္႕တာကုိ  သူ   ေဆးရဳံတက္တုိင္း လူနာ ေစာင္႕အျဖစ္ တက္   တတ္တဲ႕ ကၽြန္ေတာ္႔ အေတြ႕အႀကံဳေတြ အရ သိေနပါတယ္.....
                  ကၽြန္ေတာ္ ခ်က္ခ်င္းပါဘဲ...တစ္ေန႕တာ   ေမာပန္းမွဳ႕ေတြကုိ ခဏေမ႕ထားၿပီး   လမ္းထိပ္က ေဆးဆုိင္  ဆီ   အေျပးတပုိင္းသြားခဲ႕ၿပီး    ႏွလုံး ေသြးေၾကာက်ယ္ေဆး တမ်ဳိးျဖစ္တဲ႕  (ႏုိက္ထေရာ..) လွ်ာေအာက္ ငုံေဆးျပားကုိ၀ယ္ၿပီး.......
  ေဆးတစ္ျပား...သူ႕ရဲ႕ လွ်ာေအာက္မွာ ငုံခုိင္းလုိက္တယ္....""""
                        
     ဒါေပမယ္႕   အေမာကေတာ႕ ေဖာက္ေနဆဲ......ေနာက္တစ္ျပား..........ေနာက္တစ္ျပား....နဲ႕ ဆက္ငုံခုိင္းလုိက္ခ်ိန္မွာေတာ႕......() ၄ () ျပား အေရာက္ ....အျပင္းအထန္ ရွဳသြင္းေနရတဲ႕  ေလကုိ  သူ....နည္းနည္းေလး ခႏၶာတြင္းကုိ  သက္သာစြာ  သယ္ယူခြင္႕ ရသြားတယ္.......


ေနာက္ တစ္မိနစ္...
ေနာက္ ႏွစ္မိနစ္...
သုံး မိနစ္.....
ေတာ္ေတာ္ သက္သာလာတယ္......အရွင္းေတာ႕ သူ....အေမာေဖာက္ျခင္း အေပၚက 
 ""လြတ္ေျမာက္ပုံ "" မေပၚေသးပါဘူး...

                        

                             """""သနားလုိက္တာ.......""""
   ကၽြန္ေတာ္ေလ  သူ႕ကုိ မေသေစခ်င္ဘူး   ကၽြန္ေတာ္႔ ရဲ႕  အျပင္းထန္ဆုံးေသာ  ဆႏၵတစ္ခုက  သားေလးေတြ 
 "အေမ" လုိ႕ ေခၚပုိင္ခြင္႕ မဆုံးရွဳံးဖုိ႕ဘဲ..
ေနာက္တစ္ခု က  ကၽြန္ေတာ္ သူ  မရိွရင္ မေနတတ္ဘူး......
သူမ်ား လင္မယားေတြနဲ႕ မတူတဲ႕ သံေယာဇဥ္ေတြနဲ႕ တည္ေဆာက္ထားတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕  အိမ္ေထာင္သက္ ျဖတ္သန္းမွဳ႕ေတြမွာ.....ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ေတြ...သိပ္ျမတ္ႏွဳိးၾကတယ္...သိပ္ခ်စ္ခဲ႕တယ္....သိပ္ ခင္တြယ္ခဲ႕ၾကပါတယ္.......
                             


               ...အေမာေဖာက္ေနတဲ႕  ဒဏ္ကုိ လူးလဲလွိမ္႕ပိန္႕ ၿပီး အျပင္းအထန္ အံတုေနတဲ႕.... သူ႕မ်က္ႏွာေလးကုိ   သူနဲ႔ အတူ    ခံစားရတဲ႕ ေ၀ဒနာေတြ မွ်ေ၀ခံစားရင္း......ကၽြန္ေတာ္ သူ႕မ်က္ႏွာေလးကုိ တဒဂ္ စုိက္ေငးၾကည္႕မိသြားတယ္........

                        အဲ႕ အခ်ိန္ တဆက္တည္း မွာဘဲ....ကၽြန္ေတာ္  ျဖတ္ခနဲ  သတိရမိသြားတာက  မနက္ျဖန္....(Valentine..)
 ""ခ်စ္သူမ်ားေန႔""  ဆုိတာကုိဘဲ..........     

             ဟုတ္တယ္......မနက္ျဖန္...ေဖေဖၚ၀ါရီ(၁၄)   "ခ်စ္သူမ်ားေန႔"  ရည္းစား ဘ၀ကစလုိ႕  အိမ္ေထာင္သက္တစ္ေလွ်ာက္...
၁၀...ႏွစ္တိတိ မပ်က္မကြက္....တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ (ဗယ္လင္တိုင္း။) လက္ေဆာင္ေတြေပးခဲ႕ ၾကတယ္........
                  ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ အခ်စ္ေတြ ကို သက္ေသျပခဲ႕ၾကတဲ႕.....ဒီ(ဗယ္လင္တုိင္း။) 

                ထူးဆန္းစြာနဲ႕ မေမွ်ာ္လင္႕တဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ေတြကုိ  ႏွစ္သတ္တတ္တဲ႕  ကၽြန္ေတာ္....အေျပးအလႊာ စဥ္းစားၾကည္႕မိ  တယ္......
                   ကၽြန္ေတာ္ သူ႕ကုိ အံ႕ၾသ ၀မ္းသာသြားေအာင္ ရုတ္တရက္  ဘယ္လုိ လက္ေဆာင္မ်ဳိးေပးရမလဲ...?
    


                       စဥ္းစား........စဥ္းစား.............................................စဥ္းစားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး


            တန္းဖုိးရိွမယ္႕ လက္ေဆာင္ တစ္ခု ၀ယ္မေပးႏုိင္ေတာ႕တဲ႕   ကၽြန္ေတာ္႕ရဲ႕ ေန႕စဥ္ ၀င္ေငြရယ္..၊ေန႕တဓူ၀ စား၀တ္ေနေရး အတြက္ ရုန္းကန္ဖုိ႕ ေပးေနရတဲ႕အခ်ိန္ေတြၾကားကေန...  သူ႕အတြက္  တန္ဖုိးရိွမယ္႕ လက္ေဆာင္ကုိ  ေနာက္ဆုံးေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားလုိ႕ ရသြားခဲ႕ပါ တယ္..
                                    ....ကၽြန္ေတာ္ေပးမယ္႕  သည္လက္ေဆာင္ ေလးဟာ ...   ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ မူပုိင္ခ်စ္ျခင္း အေပၚမွာ မေျပာင္းလဲတဲ႕ အထိမ္းအမွတ္ ျပယုဒ္...........
                                  သူ႕ အတြက္ ဘယ္ေတာ႕ မရဳိးႏုိင္ေအာင္ တပ္မက္ေမွ်ာ္လင္႕မယ္႕ အရာ.......
            

                                               
 "ေယာက်ာ္း က်ဴပ္အနားမွာ ေနေပးပါေနာ္...... "


         ရုတ္တရက္ အေတြးလြန္ေနရာကေန......သူ႕ရဲ႕ စကားသံ တုိးလွ်လွ်ေလး ေၾကာင္႕  ကၽြန္ေတာ္ လက္ေတြ႕ ဘ၀ထဲကုိ ရုတ္ခ်ည္း ျပန္ေရာက္သြားပါတယ္....
      ေခၽြးေစးေတြ ျပန္ေနတဲ႕  လက္ကေလးကုိ ဖြဖြ ဆုပ္ကုိင္ၿပီး အားေပး အၿပံဳးေလးနဲ႕ အတူ......ကၽြန္ေတာ္သူ႕ အတြက္ အင္အား   ျဖစ္ေစႏုိင္ရာ စကားေလးတခြန္း ကုိိေျပာလုိက္ပါတယ္....

                    
 """"မိန္းမ ဘာမွ မျဖစ္ဘူးေနာ္...မနက္က်ရင္ ေယာက်ာၤးတုိ႕ ေဆးရုံ သြားၾကမယ္....

ေယာက်ာၤးရိွတယ္ေနာ္......ဘာမွမျဖစ္ဘူး...
"""""
  

  အားငယ္ေနတဲ႕ မ်က္၀န္း တစ္စုံနဲ႕   အားကုိးတႀကီး အကူအညီလုိေနတဲ႕ အဲ႕ဒီ႕ မ်က္ႏွာေလးေပၚမွာ ခပ္ေရးေရး အၿပံဳးေလး ေျပးလုိ႕  သူ....ကၽြန္ေတာ္႕ စကားကုိ တုန္႕ျပန္လုိက္ပါတယ္.....
   
 အဲ႕ အခ်ိန္မွာ......ကေလးေလး ႏွစ္ေယာက္က  အပူအပင္ ကင္းမဲ႕ စြာနဲ႕ ........မိဘႏွစ္ပါးရဲ႕ ရင္တြင္းက ေ၀ဒနာေတြ................
ေလာကႀကီးရဲ႕  ခါးသီးတဲ႕ ေမတၱာ ပ်က္ေတြ..........
ေသျခင္းတရားရဲ႕  နေမာ္နမဲ႕ ႏုိင္စြာ ဆင္႕ေခၚမွဳေတြ.......
ရုိးသားျခင္းေတြကုိ စားသုံးတဲ႕ ရွင္သန္ဖုိ႕ရွာေဖြရတဲ႕ ကုိယ္က်င္႕တရား ပ်က္တဲ႕ ရပ္တည္မွဳေတြ .........
 ဒါေတြကုိ    သူတုိ႕    ဘာတစ္ခုမွ မသိႏုိင္တဲ႕ ျဖဴစင္ျခင္းေတြနဲ႕အတူ...လူ႕ေလာကႀကီးရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲမွာ အိပ္စက္ေနပါတယ္.......
           

               အခ်ိန္က(11း45).....
    သူ႕လက္ကေလးကုိ ဆုပ္ကုိင္ရင္းနဲ႕  ျခင္ေထာင္အမုိးကုိေငးၾကည္႕ရင္း ေမွးခနဲ တစ္ခ်က္ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ေပွ်ာ္သြားတဲ႕ အခ်ိန္......
                    ဆင္းရဲျခင္း ဘ၀တစ္ခု အတြက္.... ခႏၶာက ခြန္းအားေတြကုိ မမွ်မတ ေရာင္းခ်ခဲ႕တဲ႕ တစ္ေန႕တာ ဒဏ္ေတြေၾကာင္႕
ခႏၶာကုိယ္ ႀကီးရဲ႕ အလုိဆႏၵကုိ....မျငင္းဆန္ႏုိင္ဘဲ  သူအလုိ  ကုိ   အလုိမတူဘဲ လုိက္ေလ်ာခဲ႕ရတယ္  အဲ႕ဒီ႕ အခ်ိန္..........
 
                        အသိစိတ္ေတြ က လက္ရိွ ျပင္ပအေျခအေနကုိ  ေခတၱ လက္လႊတ္မိတဲ႕ အဲ႕ဒီ႕ အခ်ိန္မွာ......

                           ရင္ခြင္ထဲက ပူေႏြးတဲ႕ အထိအေတြ႕ေလးကေန ဆန္႕က်င္ဘက္ အထိအေတြ႕ကုိ        ကၽြန္ေတာ္ သိလုိက္ရတဲ႕ အခ်ိန္မွာ......
    
             ဇတ္....ခနဲ  လွဳပ္ႏွဳိးလုိက္တဲ႕ မသိစိတ္ေၾကာင္႕  ရုတ္ခ်ည္း ေငါက္ခနဲ မ်က္လုံးကုိဖြင္႕ၾကည္႕ၿပီး  အေျခအေန အားလုံးကုိ ကၽြန္ေတာ္  သုံးသပ္မိလုိက္တဲ႕ ခဏမွာ............

                  ကၽြန္ေတာ္  ................ကၽြန္ေတာ္.............
                                                 ကၽြန္ေတာ္..........................
ကၽြန္ေတာ္ သိလုိက္ရတာက..........
ကၽြန္ေတာ္႔  နေဘးနားက ကၽြန္ေတာ္႕ ရဲ႕  အမြန္ျမတ္ဆုံးေသာ နားလည္မွဳ႕ေတြ ေပးၿပီး ဘ၀ တစ္ေလွ်ာက္ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား လက္တြဲခဲ႕တဲ႕  ခ်စ္သူ..........


အိမ္ေထာင္တစ္ခုရဲ႕ အဓိကက်တဲ႕ ေနရာမွာ တာ၀န္ယူထားတဲ႕   သူ...........

ကၽြန္ေတာ္႔ ရင္ေသြးေလးေတြရဲ႕
 """ အေမလုိ႕"""ပညတ္  အေခၚခံတဲ႕သူ...


ဘ၀မွာ  
 """"""အခ်စ္ဆုံး""""လုိ႕ သတ္မွတ္ၿပီး  ေရြးခ်ယ္လက္တြဲ ခဲ႕ တဲ႕   ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕  "စကာတင္"  အေရြးခ်ယ္ခံ  တစ္ဦးတည္းေသာ
ဘ၀ လက္တြဲေဖၚ.........

                 သူ..................တစ္ကုိယ္လုံး ေအးစက္သြားၿပီး.......
                 သူ....................ေသြးခုန္းႏွဳန္းေတြ ရပ္ဆုိင္း သြားၿပီး.......
                 သူ.........................သိပ္ခ်စ္တဲ႕ ကၽြန္ေတာ္႔႔ ရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲမွာ လူ႕ဘ၀   ကုိ ႏွဳတ္ဆက္သြားပါၿပီးးးးးးးးးးးးး

          လက္ကနာရီရဲ႕   မီးစုန္း ေရာင္ ေတာက္ေနတဲ႕  လက္တံေတြက.....(12း30..) ကုိညႊန္းျပလုိ႕ေနပါတယ္.....
ျပာလဲ႕လဲ႕ ညအိပ္ မီးေရာင္ေလး ေအာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ တုိ႕ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ လူမသိႏုိင္တဲ႕ ႏွဳတ္ဆက္ပြဲကုိ ကၽြန္ေတာ္မ်က္ရည္ေတြ ၾကားကေန အလုိမတူပဲ လက္ခံလုိက္ရပါတယ္.....ေဆာက္တည္ရာမရေအာင္...တုန္လွဳပ္ေျခာက္ျခားတဲ႕ ပူေဆြးမွဳ႕ေတြနဲ႕ အတူေပါ႔......

     " ႏွစ္စဥ္ ႏွစ္တုိင္း    လက္ေဆာင္ေတြ       အျပန္အလွန္ ေပးခဲ႕ တဲ႕  ဒီ ဗယ္လင္တုိင္း မွာ...ဒီႏွစ္ အတြက္ နင္ေပးခဲ႕ တဲ႕
လက္ေဆာင္က ဒါလား.....?"  လုိ႕  ကၽြန္ေတာ္ ရင္ထဲကေန အႀကိ္မ္ႀကိမ္ သူ႕ကုိ ေမးေနမိပါတယ္....။

့့    
 """""ေျဖပါ ....ေျဖပါ...........................................ေျဖပါဟာ..............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!#############

 
 """ဒုကၡိတ  တစ္ေယာက္ရဲ႕ လင္လုပ္ရျခင္းက ကင္းလြတ္ခြင္႕  ဘ၀..........""""""လားးးး?????????


   ကၽြန္ေတာ္႔ မ်က္ရည္ေတြၾကားက  အားတင္းၿပီး  အၿပံဳး တစ္ခု ကုိ မ်က္ႏွာမွာ ခ်က္ခ်င္း ဖန္းတီးလုိ႕.........ဘယ္သူမွ မသိေသး ခင္....
ဒီ 2008  ဗယ္လင္တုိင္း  ေန႕ အစမွာ.....
         ကၽြန္ေတာ္႔ ရင္ထဲမွာ  ရိွတဲ႕ ဆႏၵအတုိင္း မေမွ်ာ္လင္႕တဲ႕  အခ်ိန္မွာ    ကၽြန္ေတာ္  သူ႕ အတြက္ ရည္ရြယ္ထားတဲ႕  အတုိင္း.....
မေမွ်ာ္လင္႕ ႏုိင္တဲ႕ အံ႕ၾသ မွဳ႕  အေျခခံ လက္ေဆာင္ကုိ..........ကၽြန္ေတာ္ သူ႕ အတြက္..........................
                     
           ကမၻာ ေျမႀကီးရဲ႕  ေျမျပင္တေနရာ ေပၚက  အိမ္ကေလးတစ္လုံးရဲ႕...အခန္းက်ဥ္းေလးထဲက အိပ္ရာေပၚမွာ.......
သူ႕ရဲ႕  အသက္မဲ႕ေနတဲ႕   ႏွဖူးေလး ေပၚ.............

                                  မ်က္ရည္ေတြ ပုိးပုိး ေပါက္ေပါက္  က်လုိ႕........
                                       ရင္ထဲမွာ  တဆတ္ဆတ္ နာက်င္လုိ႕................
                                           စုိ႕နင္႕ ေၾကကြဲ လုိ႕....................                                    
                                             အနာဂါတ္ေတြ ပ်က္သုန္းလုိ႕................
   

       ကၽြန္ေတာ္႕အနမ္း တစ္ခုကုိ  အဓိပၸါယ္ ေျမာက္ျမားစြာ နဲ႕  ခ်ျပလုိက္ပါတယ္!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!        
                       


အဲ႕ဒါ သည္ သူ႕အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ က  လြဲလုိ႕  ယေန႕ အထိ ဘယ္သူမွ မသိခဲ႕တဲ႕...မသိႏုိင္မယ္႕... မသိေတာ႕မယ္႕........ လက္ေဆာင္...ပါ....။


(သံသရာ မွာ က်င္လည္ရမယ္႕ ဘ၀ေတြ အတြက္...ကၽြန္ေတာ္႔ ရဲ႕  လက္ေဆာင္ ဟာ သူ႕အတြက္ 
 """ခြန္းအားေတြ ျဖစ္ပါေစ....။                ။



!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!####!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!###!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!




                                                                                                           kyagee13@gmail.com(9.2.2012.)10;29pm

Views: 22

Print Friendly and PDF

No comments:

Post a Comment